จริงๆผมเคยได้ยินกิตติศัพท์ไอ้ร้านนี้มานานแล้วละ ว่าคนขายเรื่องเยอะและกวน_ีน วันนี้ได้ฤกษ์เลยไปลองของซะหน่อย ร้านกล้วยแขกนี้เป็นรถเข็นอยู่ตรงหน้าธนาคารกสิกรไทย ปากซอยอนิเมทนั่นเอง ใครเคยมาก็น่าจะนึกออก คนขายจะเป็นลุงกับป้่าสองคน พอผมเดินไปถึงก็เห็นกล้วยแขกวางเรียงรายเต็มกระจาด จึงปรี่เข้าไปถามลุงว่า " กล้วยแขกขายยังไงฮับ " ลุงทำหน้านิ่งๆพร้อมตอบห้วนๆ " เต็ม " ผมจึงทำหน้าฉงนพร้อมทวนคำว่า " เต็ม ?? " (อะไรเต็มวะ ลุงจะจัดเต็มหรอ) ลุงก็เฉย เอากล้วยแขกใส่ถุงต่อไปโดยไม่สนใจ สรุปคือ กล้วยแขกมี แต่ไม่ขาย เก็บไว้ให้ลูกค้าขาประจำที่สั่งจองไว้แล้ว ผมจึงนึกถึงคำเล่าขานของพี่ๆหลายคนที่เคยบอกกล่าวกันมา ว่าร้านนี้มีคนมาซื้อเยอะ ต้องเขียนใบแจ้งความจำนงค์ประสงค์ที่จะซื้อกล้วยแขกเพื่อใช้เป็นบัตรคิว จากนั้นยื่นให้ลุงอย่างสุภาพนอบน้อม แล้วรอไม่ต่ำกว่า 30 นาที จึงจะถูกขั้นตอนของที่ีนี่ ถ้าไม่ทำตามนี้ ลุงไม่ขาย และไม่สนใจที่จะอธิบายให้ลูกค้าขาจรที่เดินไปมาแล้วอยากซื้อกล้วยแขกกิน ว่ารอตามคิวหน่อยนะ หรือสั่งไว้แล้วค่อยมาเอา ก็ว่าไป ยืนรอก็ไม่ได้ด้วยนะครับ พูดง่ายๆคือไม่ขายให้ลูกค้าขาจร ผมก็สงสัยว่าแล้วจะมาตั้งแผงทำไมหน้อแบบนี้ ถามว่าอร่อยไหม...ผมเคยกินแล้วมันก็กล้วยแขกทั่วไปนี่แหละ ไม่เข้าใจเหมือนกันว่าทำไมลูกค้าหลายรายต้องมาง้อให้กับร้านแบบนี้ สเอามาเล่าให้ฟังเฉยๆ แปลกดี ปล. ใครอยากลองก็เอาไว้มาเยี่ยมเยียนที่สำนักงานนะครับ แล้วแวะซื้อกล้วยแขกร้านนี้ดู อิอิ

จิ้มแล้วอ่านโลด ]

ไม่แdกแm่งก็ได้วะ !! ผมคิดในใจ ..

น่าสนุกดีครับ มีใครไปลองมาอีกไหมเนี้ยะ

ถ้าเป็นในมุมผม ผมจะสุภาพ งั้นเอาใหม่ๆ " กล้วยแขกขายยังไงฮับ " ลุงทำหน้านิ่งๆพร้อมตอบห้วนๆ " เต็ม " เต็มพ่องเมิงเดะสาด จะขายเดลิเวรี่เเล้วจะเข็นรถมาทอดทำแสรดไร (ขออภัยครับ พอดีเพิ่งเจอคล้ายๆกับเเบบนี้เลยขึ้น)

ร้านค้าสมัยนี้มีเยอะที่พอขายดีแล้วทำเป็นผยอง ลูกค้าจะมาซื้อทำยังกับจะไปขอเขากิน ร้านแบบนี้ผมไม่ใช้บริการเลยครับ เรื่องมากนักก็ไม่แdก แบบที่ครูลิ้มว่า

ร้านเxี่ยไรเนี่ย