*เกมนี้ผมเล่นโดยไม่skip เลยแม้แต่ฉากเดียว(ps2)ส่วน pc ไม่ได้เล่นครับ ที่ผมเขียนต่อไปนี้เป็นเนื้อเรื่องที่สำคัญล้วนๆน่ะครับ เนื้อเรื่องบทคนอื่นไม่ค่อยจะสำคัญเท่ากับเนื้อเรื่องที่ผมเล่าน่ะ ผมใช้เวลาในการเล่นเกมนี้มานานข้าปีกว่าได้จบเล่นเนื่องจากสาเหตุหลายอย่างเลยทำให้เล่นได้ช้า ต่อจากนี้เป็นขอเล่าเรื่องที่สำคัญเลยน่ะครับ เนื้อเรื่องของคุเสะ/มิซึกิ และยู/ยูโกะ(ซึ่งสองคนนี้แหละสำคัญที่สุด) เปิดเรื่องมา ยูกับยูโกะได้เจอกันหลังจากไม่ได้เจอกันมานาน หลายปี ทั้งคู่ก็เล่าเรื่องราวที่ได้พบในระหว่างที่ไม่ได้พบกัน และมาเล่าเรื่องของ คุเสะ/มิซึกิ ซึ่งเป็นราวที่ยิ่งใหญ่มาก มิซึกิ ฝันอยู่และฝันนั้นก็มีใครบางคนเหมือนกับจะอยากให้เธอช่วยมาจากก้นบึงลึกจากน้ำทะเลที่อยู่เีดียวกันขึ้นมา แล้วเธอยื่นดึงขึ้นมา จากนั้น สักครู่"มิซึกิ " เรนจิญาติของเธอก็มาปลุกเธอแล้วเธอก็ตื่นขึ้นเธอมาพักบ้านของคุณป้า(แม่ของเรนจิ) มาพักอาศัยอยู่ชั่วคราว ตอนดึกๆ คุเซะและฮิมุระ ยู ได้มาอยู่ตรงแถวทะเลเล่าเหตุการณ์เมื่อครั้งในอดีตทั้งคู่เรียนอยู่โรงเรียนเดียวกัน ทั้งคู่ต่างก็เล่าเรื่องราวต่างๆกันฟัง เช้าวันรุ่งขึ้น ที่บ้านของคุเซะก็ได้ยินเสียงเคาะประตูเรียก มิชึกิกับแม่ของเรนจินั้นเอง แม่ของเรนจิมาแนะนำตัว มิซึกิ และขอให้คุเซะช่วยรับมิซึกิมาพักหน่อย เพราะว่าหาบ้านของเรนจิที่ไม่ค่อยจะพอ บวกกับคุเซะเป็นผู้ใหญ่และเป็นเพื่อนบ้านที่น่านับถือจึงเป็นที่ไว้ใจได้ หลังจากที่มิซึกิมาพักอาศัยกับคุเซะ มิซึกิกับคุเซะก็สนิทกันตอนแรกๆ สนิทกันเป็นแบบพี่น้องกัน แล้วมีอยู่คืนหนึ่งมิซึกินอนไม่หลับเลยมาหาคุเซะ แล้วลองดื่มเหล้าซึ่งคุเซะบอกอย่าดื่มอายุยังไม่ถึง แต่....... มิซึกิก็ดื่มเข้าให้แล้วมิซึกิก็คออ่อนซะเหลือเกิน ระหว่างเมาพูดจาแบบประเภทที่ว่าชอบเขาบ้างหรือไม่ก็แก่แดดบางอะไรแบบนี้ คุเซะก็"ผวด!!!!!!!!!!!!!! " ประมาณว่าเฮ้ยหาเรื่องตูพรากผู้เยาว์นี้และก็มิซึกิก็หลับนอนชิดแขนข้างๆคุเซะ คุเซะเลยไปไหนไม่ต้องนั่งอยู่แบบนั้นและก็หลับไป มิซึกิตื่นมาหายระหว่างส่างเมาซึ่งตอนนั้นคู่ก็หลับอยู่ข้างๆเธอ(เพราะว่าดันหลับอยู่ติดกันเลยขยับไปไหนไม่ได้)เห็นความใจดีของคุเซะแล้วรู้สึกชื่นชมในตัวคุเซะและจากนั้นก็หลับต่อ รุ่งเช้าแม่ของเรนจิมาปลุกคุเซะ และก็พูดว่า"คุณคุเซะค่ะข้างๆน่ะ" เป็นเรื่องแล้วมิซึกินอนกอดแขนคุเซะซะแน่นจนดูเหมือนต้องทำให้คุเซะต้องแก้ตัวอย่างหนักเลย(- -" ก็น่ะใครเห็นเข้าก็เตรียมคุกเลยน่ะท่าน)แล้วก็บางทียู ก็มาที่บ้านบางมาคุยเรื่องบางเรื่องที่มิซึกิยังไม่รู้ มีบางครั้งที่มิซึกิไปมาแวะเที่ยวกับเรนจิมาเจอกับจิฮิโระซึ่งจิฮิโระเป็นคนตาบอดข้างหนึ่งและเป็นโรคประหลาดความทรงจำจะเลาะเลื่อนทุก 13 ชั่วโมง ดังนั้นเวลาเธอจะคุยกับใครเธอต้องดูสมุดจดดูก่อนว่าคนนี้เป็นใครแล้วจะคุยเรื่องอะไรต้องดูสมุดโน๊ตที่จดเอาไว้เพื่อเตือนความจำ แล้วก็เรนจิกับจิฮิโระเล่าเรื่องของคุเซะให้ฟังว่าเขาเป็นอดีตนักไวโอลีนชื่อดังฝืมือดังในอดีตแต่ต้องเลิกเพราะกลางคันเนื่องจากป่วยโรคบางอย่างทำให้เขาต้องเลิกเพราะว่าโรคของเขาทำให้เขากำลังจะ"ตาย" คืนหนึ่งมิซึกิได้ยินเสียงที่เพราะมากเลยไปที่แถวริมชายหาด คุเซะกำลังสีไวโอลีนอยู่และก็สีไปเรื่อยๆจนกะทั้งจบลง แล้วคุเซะก็เอาเหล้าเทลงในกล้องไวโอลีนแล้วเขา................... ก็จุดไฟเผามัน เพราะว่าเขาไม่จำเป็นต้องใช้มันอีกแล้วแล้วก็เดินจากไป แต่ทันใดนั้นเองมิซึกิซึ่งเห็นเข้าก็กระโจมไปที่กล้องไวโอลีนทั้งๆที่มันติดไฟแล้วก็เอาลงมันทะเล ทำให้ไฟดับ เธอกอดไวโอลีนไว้แน่นแล้วร้องไห้ คุเซะบอกว่า"ทำแบบนี้ทำไมเขาไม่ใช้ไอ้นี้แล้วน่ะแล้วก็เขาก็กำลังจะตายแล้วด้วย" มิซึกิก็บอกว่าอย่าทำแบบนี้เลยมิซึกิชอบเพลงของคุเซะมากไม่อยากจะให้คุเซะเลิกมันไป หลังจากเหตุการณ์นั้นมิซึกิกับคุเซะเริ่มจะรักกันมากขึ้นเรื่อยๆ แต่โรคร้ายของคุเซะก็เข้ามาเรื่อยๆเช่นกัน และวันหนึ่งมิซึกิก็มาอยู่ที่บ้านของคุเซะในตอนที่คุเซะตื่นขึ้นแล้วพูดว่า"เธอรักชั้นใช่มั้ย"คุเซะห้ามความต้องการทางเพศเอาไว้ไม่อยู่มิซึกิจึงโดน................... หลังจากที่คุเซะตื่นขึ้นมามิซึกิก็ไม่ได้อยู่ที่บ้านเขาแล้ว แต่ทำให้เขารู้สึกดีขึ้นมาหน่อยน่ะ(เออก็ผู้ชายก็อย่างนี้แหละเวลาทำแบบนี้กับผู้หญิงน่ะ-*-)แล้วยูก็มาที่บ้านของคุเซะ คุเซะก็เล่าเรื่องที่เกิดขึ้นให้ฟัง วันต่อมามิซึกิทำอะไรไม่ถูกเพราะว่าเหมือนกับว่าเธอโดนทรยศจากคนที่เธอรัก เพราะว่าเธอเชื่อใจในความเป็นสุภาพบุรุษของคุเซะมาก แต่ว่าทำแบบนี้ก็รับไม่ได้ แล้วก็น่ะมิซึกิก็ไปเดินเล่นแล้วเจอเรนจิเข้า เรนจิก็ได้ยินเรื่องนี้เขาก็พอเขาใจอ้ะน่ะ แต่ว่าเรื่องของความรักน่ะไม่ใช่ว่าจะมีแต่สวยหรูอย่างเดียว แต่ว่าต้องเข้าใจซึ่งกันและกัน แล้วก็วันนี้เรนจิก็พามิซึกิไปหาจิฮิโระแล้วก็บอกกับจิฮิโระว่า"ชั้นรักเธอ"จิฮิโระก็น้ำตาไหลออกมาโอบกอดเขา ทำให้มิซึกิเห็นแล้วประทับใจมากแล้วก็รู้สึกดี ถึงแม้จิฮิโระจะพิการหรือมีโรคเรนจิก็รักจิฮิโระเสมอ วันหนึ่งมิซึกิไปหายูที่โบสถ์ ซึ่งตอนนี้ยูกับรู้เรื่องของมิซึกิกับคุเซะดี และวันนี้มิซึกิมาเอาดอกไม้มาไหว้ให้กับเหตุการณ์คนรักของยูตายไปที่บนถนนเนื่องจากช่วยเธอจากอุบัติเหตุรถชน มิซึกิจำไม่เคยลืมกับเหตุการณ์ตอนที่คนรักของยูยังมีชีวิตอยู่ ซึ่งเธอไม่รู้อะไรเลยกับคนรักของยู คนรักของยู "เอมิยะ ยูโกะ"เธออยากจะรู้เรื่องราวของยูโกะเป็นยังไง ยูก็เล่าให้ฟัง *ตรงนี้ถ้าเล่นเกม ef tale of the latter จะข้ามขั้นตอนนี้ไปแล้วก็จะจบตรงนี้ไปแล้วก็จะไปดำเนินเรื่องจนจบบทเธอแล้วค่อยเล่าบท ยู/ยูโกะ แต่กรณี ef a farly tale of the two จะเริ่มเล่าเรื่องนี้ตั้งแต่ตอนนี้เลย ในอดีตในวัยที่ยูเป็นวัยรุ่นอยู่นั้นก็เรียนอยู่แล้วก็เจอกับยูโกะโดยบังเิอิญเพราะว่ากระดาษคือบินเล็กของยูโกะไปตกที่ยูพอดี แล้วก็นั้นเหตุที่ทำให้ยูได้พบกับยูโกะ ยูโกะพูดจากเล่นลิ้นกับยู และวันต่อมายูก็ได้พบกับเพื่อนวัยเดียวกัน"คุเซะ"นั้นเองในห้องน่ะตอนนั้นคุเซะเป็นป๊อปในหมู่นักเรียนมากแถมเจ้าชู้อีกตั้งหาก และก็น่ะวันนี้ยูก็ไปเข้าชมรมศิลปะแล้วก็เจอ(O O)เพื่อนชมรมยู ทีกำลังวาดรูปเหมือนตัวเองในสภาพที่ไม่ใส่เสื้อผ้าเลยสักชิ้น(จริงๆน่ะ ของ ps2 ก็ไม่ใส่แต่ว่าทำมุมให้ไม่เห็นชัดเจนน่ะแต่รู้ว่าไม่ใส่จริงๆ)โดยดูรูปเหมือนจากภาพสะท้อนกระจกตัวเอง ยูอายเลยต้องออกจากห้องแล้วกลับมาเข้าห้องใหม่"นางิ"เพื่อนของยูใส่เสื้อผ้าเสร็จแล้วเป็นคนที่ทุ่มเทกับการวาดรูปเอามากๆ เห็นว่าช่วงนี้ยูไม่ค่อยจะสนใจอะไรเลยน่ะเลยลองให้ยูเอาหนังสือสเก็ตภาพให้ยูลองวาดอะไรดูอย่างเช่นทิวทัศน์อย่างนี้น่ะให้ไปลองวาดมา แล้วก็ระหว่างทางเดินในโรงเรียนแล้วเจอยูโกะอีกครั้ง คราวนี้ทั้งคู่ก็จำได้แล้วเมื่อก่อนตอนเด็กๆทั้งคู่เคยพบกันและเล่นด้วยกัน และพอพ่อแม่ตัวเองตายยูโกะก็อยากจะไปอยู่ด้วยกับยู แต่ไม่สนใจไม่ยอมให้มาอยู่ ยูโกะเลยไปอยู่กับบ้านตระกูล"เอมิยะ"เป็นลูกบุญธรรม เมื่อคุยกันเสร็จยูก็ออกจากข้างบนมาเจออาจารย์ที่ปรึกษาชมรมศิลปะ "อาจารย์เอมิยะ" ระหว่างกำลังคุยกันนั้นเองเสียงยูโกะ"นิซัง(คุณพี่)"ตอนนี้ยูโกะเป็นน้องสาวของอาจารย์ที่ปรึกษาเขานั้นเอง อยู่ที่พักยูนึกถึงเรื่องในอดีตสมัยตอนที่เขาเด็กเขามีน้องสาวชื่อว่า"อากาเนะ"ซึ่งน้องสาวที่เขารักเธอมาก ตอนวันจะถึงคริสมาตส์น้องสาวเขาขอให้เขาช่วยซื้อนาฟิกาข้อมือให้หน่อย แล้วน้องสาวเขาก็ดีใจมากวันรุ่งขึ้นเขาตื่นขึ้นมาออกไปเดินเล่นปล่อยให้น้องสาวเขาอยู่บ้านคนเดียว ซึ่งวันนั้นเป็นวันคริสมาตร์นั้นเองก็เกิดเหตุการณ์แผ่นดินไหวเข้าบ้านเมืองแถวนั้นถล่มถลายไฟไหม้ไปทั่วจนท้องฟ้าสีแดง จนทำให้เหตุการณ์นั้นเรียกว่า"เหตุการณ์คริสมาตร์สีเลือด"และเหตุการณ์นั้นเองทำให้น้องสาวเขาก็ตายอยู่ในบ้านตอนที่ไปเล่นอยู่นอกบ้าน และูยูก็ฝันร้ายอยู่ตลอดเวลาเหมือนได้ยินเสียงอากาเนะเรียกให้ช่วยเหลือแต่ว่าออกไปไม่ได้และเป็นเสียงที่ทรมาณมาก จนถึงทุกวันนี้เขาก็ยังเก็บนาฬิกาข้อมือที่ถูกไฟครอกนั้นอยู่ตลอดเวลาและทำให้เกิดภาพหลอนตอนที่เห็นน้องสาวตัวเองอยู่ตลอดในสภาพกองไปด้วยเลือด วันต่อมายูก็ไปหายูโกะที่ดาดฟ้าอีกและคุยไปคุยมาก็เล่นลิ้นอีกจนยูต้องหัวเสียอีกตามเคย ในห้องเรียน คุเซะถามว่านายไปไหนมาน่ะ "ไปเจอคนกวนประสาทมาน่ะสิ"คุเซะถามว่าใครเหรอ ยูก็บอกว่า ยูโกะ คุเซะก็ตกใจ "ยูโกะ!!!!!! ใช่ เอมิยะ ยูโกะหรือเปล่าน่ะ คนนี้ป๊อปในโรงเรียนมากน่ะใครต่างก็อยากจีบเธอทั้งนั้นน่ะ"ยูเพิ่งจะรู้น่ะเนียว่ายูโกะเป็นที่เป้าสายตาของชายหลายๆคนในโรงเรียนน่ะ ยูโกะกับยูก็พบกันดาดฟ้ากันบ่อยๆ แต่ยูก็ทำท่ารำคาญใส่ยูโกะทุกครั้งเวลาที่เจอกันน่ะ ช่วงนี้ก็ใกล้สอบยูก็เตรียมอ่านหนังสืออยู่บ้านคนเดียวแล้วก็ทำกับข้าวกับปลาคนเดียวดังนั้นเรื่องอื่นที่มาอยู่กับหัวจึงเป็นเรื่องไร้สาระ วันที่เข้าไปที่ชมรมยูก็ใ้ห้สมุดสเก็ตภาพให้กับนางิ นางิบอกว่าไม่เลวนี้ใช้ได้วาดได้ระเอียดดี อย่างนี้เหมาะจะเป็นนักออกแบบดีไซด์ได้น่ะแต่ต้องฝึกกว่านี้อีกน่ะ แล้ววันนั้นยูกับนางิก็ไปซื้อของที่จะมาจัดชมรมด้วยกัน แต่ว่านางิเห็นยูโกะเข้าก็ขอตัวก่อนน่ะ ยูโกะก็พายูเข้าไปที่โบสถ์แล้วก็พูดจาเล่นลิ้นใส่ยู แล้วก็เจอกับพี่ชายของยูโกะเขา พี่ชายเธอพูดกับยูแบบลึกลำอะไรบางอย่างเกี่ยวกับยูโกะ "คุณพี่"ยูโกะตระโกน พี่ชายยูโกะก็พูดจาแบบเล่นลิ้นใส่ยูโกะ"แหมก็คุยเรื่องความลับระหว่างผู้ชายด้วยกันน่ะ ไปก่อนอ้ะน่ะฮิมุระคุง"แล้วหลังจากไปยูก็ถามยูโกะพี่ชายเธอเป็นคนแบบนี้เหรอ เขาไม่เข้าใจเลยว่าพี่ชายเธอพูดอะไร แต่ยูโกะก็พูดจาแหล่ไปเรื่อยต่อ วันต่อมายูก็ได้มาหายูโกะเหมือนเดิมก็เล่นลิ้นเหมือนเดิมอีกนั้นแหละแล้วก็ลงจากดาดฟ้าอีกน่ะ แล้วระหว่างทางบันไดเจอกับคุเซะเข้า แล้วยูโกะ ก็ทักทายคุเซะ พอไปถึงห้อง คุเซะก็บ่น"โอ้ยูโกะจัง น่ารักสุดยอด"พูดอยู่อย่างนั้นแหละ ตอนพักกินข้าวคุเซะก็พาไปที่ห้องเรียนของยูโกะ แต่ว่าดูเหมือนที่ห้องยูโกะจะเกิดเรืองอะไรขึ้นกับยูโกะ ห้องชมรมพี่ชายของยูโกะก็อยู่นั่งสูบบุหรี่อยู่ตรงริมหน้าต่างแล้วยูก็แจ้งว่าเกิดเรื่องกับยูโกะ พี่ชายของเธอทำเป็นทองไม่รู้ร้อน"เออเรอะ?"ยูงงมากทำไมพี่ชายยูโกะเหมือนจะไม่สนใจเธอแบบนี้น่ะกับท่าทีที่เฉยชา วันต่อมายูก็ไปหายูโกะทีบนดาดฟ้าแล้วก็ยูก็ถามอยู่ยูโกะว่าเป็นไงหรือเปล่ายูโกะเธอก็เล่นลิ้นเหมือนเิดิม ยูไม่เชื่อหรอกว่าเธอไม่คิดอะไรน่ะ เพราะว่าก่อนหน้านี้ตอนที่เขามาเยี่ยมเธอที่ห้องตอนโรงเรียนเลิกน่ะแล้วเธอก็ไม่กลับบ้านแถมดูหนังสือเรียนของเธอก็เต็มไปด้วยรอยขีดเขียนจนอ่านไม่ได้ มีอะไรก็บอกมา แต่เธอก็เล่นลิ้นต่อน่ะ มีอยู่วันหนึ่งซึ่งคุเซะพายู ยูโกะ และนางิ มาคุยกันให้สนิทสนมกันในห้องสมุด แต่คุเซะกลับบอกนิ่งไว้ ปรากฎเกิดอาการแผ่นดินไหว ตอนนั้นเองที่ยูคิดอยู่อย่างเดียวจะเกิดอะไรขึ้นกับยูโกะมัน เพราะว่าเขาเป็นห่วงแค่ยูโกะคนเดียว หลังแผ่นดินไหวหยุดลงคุเซะก็ไปสำรวจไปทั่วห้องสมุดเกิดอะไรขึ้นบาง ยูก็ถามยูโกะว่าเป็นยังไงบ้าง ยูโกะบอกว่าไม่เป็น"ขอบคุณน่ะรุ่นพี่ฮิมุระ" แล้วก็มองไปที่นางิ นางิก็นิ่งมากยูก็ตกใจ นางิช๊อคจนนิ่งไปหรือเปล่า นางิก็บอกว่าเปล่า หลังจากนั้นตอนเย็นยูโกะก็พายูไปที่โบสถ์แล้วก็จูบยู ยูก็งง ยูโกะทำอะไรน่ะ ยูก็ถาม นี้รุ่นพี่ไม่รู้เลยหรือไงคะว่าชั้นชอบรุ่นพี่น่ะ คุณนางิเป็นคนสวยน่ะคะเห็นห่วงเธอน่ะ เขาก็บอกกับยูโกะไปว่าอะไรของเธอเนี้ยเขาตั้งตัวไม่ทันเลยกับการแสดงท่าทางของเธอทุกทีเขาก็ไม่เข้าใจเลยสักครั้ง วันต่อมาคุเซะได้แจกใบปริวว่าจะเปิดการแสดงสีไวโอลีนในโรงเรียนให้มาตามเวลานี้แ้ล้ววันเวลาที่กำหนด ยูก็ส่งสัยว่าคุเซะทำอะไร เลี้ยงฉลองอำลาไง คุเซะบอกกับยู วันก่อนที่ถึงวันที่จะเปิดการแสดงสีไวโอลีนในห้องนางิก็มาคุยกับยู เรื่องของคุเซะว่าหมอนี้มันแปลกๆ น่ะ และไม่ทันไรยูโกะก็เรียกยู "รุ่นพี่ฮิมูระ รุ่นพี่คุเซะกำลังเปิดการแสดงแล้วน่ะค่ะเร็ว" ?! ยูก็งงไหงเป็นวันนี้น่ะ แล้วก็ยูก็ไปที่ห้องเรียนแล้วไม่มีใครเลยนอกจากยู ยูโกะั และี คุเสะ "แล้วคนอื่นๆล่ะ" คุเสะบอกว่า"ไปแล้วทุกคนในแฟนคลับชั้นก่อนหน้านี้ชั้นอำลาพวกเขาไปแล้ว ที่จะฟังคอนเสริต์มีแต่เราสามคนเท่านั้น" ยูก็งง แล้วจากนั้นคุเสะก็เริ่มสีไวโอลีน ไวโอลีนฟังแล้วเศร้ามากยูโกะก็ขอตัวก่อน และเดินออกไปจากในห้องและไม่นานหลังจากนั้นคุเซะก็เล่นเพลงจบลง ยูก็ตบมืออยู่คนเีดียว คุเซะก็เล่าว่าตอนนี้เขาจะเดินทางไปเรียนต่อเมืองนอกแล้วไม่รู้เมื่อไหร่จะได้กลับมาอีก และบอกกับยูว่า"นายเป็นคนที่วิเศษจริงๆ ฮิมุระ" ยูก็ปฎิเสธว่าตัวเองไม่ได้ดีเลิศอะไรขนาดนั้นหรอก แต่ว่าก่อนจะไปคุเสะบอกกับอะไรยูอย่าง"เท่าที่ชั้้นสั่งเกตุน่ะรู้สึกว่าเธอจะเสแสร้งทำชั้นเองก็ไม่รู้ว่าทำไมถึงเป็นแบบนั้นถ้าเป็นนายนายอาจจะรู้ก็ได้" ยูได้ยินแบบนั้นก็ไปตรงดาดฟ้าแล้วไปหายูโกะ แล้วก็ยูโกะก็มีอะไรเหรอถึงทำท่าทีแบบนั้นน่ะ ยูก็กอดและจูบแบบทำให้ยูโกะงงมากและก็ผลักเขาออกไป "รังเกียจชั้นหรือไง ที่จูบก่อนหน้านี้ล่ะหมายความว่าไง" ยูพูดกับยูโกะแบบนี้ "รุ่นพี่จะทำอะไรค่ะ" ยูคะยั้นคะยอ"สารภาพมาที่ทำมาทั้งหมดหมายความว่าไง"ยูโกะก็พูดว่า "เอ๋เรื่องอะไรหรือค่ะ?" ยูบอกว่าไม่ต้องแกล้งพูดให้สารภาพความจริงออกมาซะ "จะให้พูดจริงๆหรือค่ะ""จะเิริ่มจากไหนก่อนดีละเปลี่ยนที่คุยดีกว่าคะ" จากนั้นทั้งคู่ไปกันที่โบสถ์"เิริ่มตั้งแต่ตอนทีชั้นแยกกับคุณน่ะตอนนั้นชั้นไม่มีใครเลย""ชั้นมีแต่พี่ซึ่งตอนนั้นเขาสูญเสียน้องสาวตัวเองไป""ตอนนั้นชั้นน่ะก็ดีใจที่มีคนมาดูแล""แต่พอผ่านไปนานเข้าตอนชั้นอายุเท่าน้องสาวเขา" "เขาได้ทำการเหมือนกับชั้นไม่ใช่พี่น้องแล้ว" ยู"?!" ยูโกะ"เขาได้ทำร้ายร่างกายชั้นตีชั้นทุกวัน หรือไม่ก็เอาบุหรี่มาขยี้ใส่ตัวชั้น" อยากจะเห็นชั้นมั้ยร่างกายชั้นเป็นไง" แล้วก็ยูโกะก็ถอดเสื้อส่วนบนออก(กรณีของ ps2 จะไม่เห็น เพราะว่าถ้าเห็นแล้วมันจะรุนแรงมาก) ร่างกายของยูโกะเป็นพุกช้ำดำเขียวไปหมดและรอยถูกตีนับไม่ถ้วน "เพราะว่าร่างกายชั้นเป็นแบบนี้ชั้นเลยต้องแต่งตัวมิดชิดไม่ให้ใครเห็นสภาพที่อัปลักษณ์ที่มีรอยแม้แต่มือชั้นก็มีรอย"ตอนนี้ยูเข้าใจแล้วว่าเป็นความผิดพลาดของเขาเองที่ทำให้ยูโกะต้องมาเจอกับเรื่องเลวร้ายแบบนี้ถ้าเธอไปอยู่ด้วยกันกับเขาเธอก็คงไม่เจอเรื่องแบบนี้ แล้วยูก็ถามว่า"แล้วทำไมไม่หนืล่ะ?" ยูโกะ"หนีเหรอ?ชั้นหนีไปไม่รู้กี่ครั้งต่อกี่ครั้งแล้ว แต่ทุกครั้งที่ชั้นหนีชั้นไม่รู้ไปที่ไหนก็กลับมาที่เดิมคือที่บ้านที่มีพี่ทุกครั้ง" "ชั้นไม่สามารถหนีพี่ชั้นพ้นเลย" ยู"แล้วทำไมไม่ไปแจ้งความล่ะ?" ยูโกะ"แจ้งความ? ตำรวจ หรือคนอื่นหรือค่ะ พวกเขาไม่ได้เกี่ยวข้องกับชั้นสักหน่อยถึงแจ้งความจะได้อะไรขึ้นมาล่ะ" ยูก็นิ่งพูดไม่ออก ยูโกะก็พูดออกไปอีก"เอาล่ะค่ะรุ่นพี่ฮิมุระได้รับรู้เรื่องราวของชั้นแล้วสิน่ะ แล้วจากนี้เอาไงต่อล่ะ นึกออกมั้ยล่ะ? ถึงนึกออกก็ช่วยไม่ได้หรอก ปล่อยให้ชั้นรับโชคชะตากรรมแบบนี้ไปก็แล้วกัน หีๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆฮ่าๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ" และแล้วยูโกะก็เดินออกจากโบสถ์ไปทำให้ยูคิดอะไรไม่ออกอีกเลย วันต่อมายูไม่ได้ไปโรงเรียนเลยนึกถึงเรื่องที่ยูโกะขึ้นมาเขาก็ทำอะไรไม่ถูกได้อยู่แต่ในห้อง นางิก็มาเยี่ยมด้วยความเป็นห่วง แต่ยูก็ไม่มีทีท่าอะไรนอกจากพูดว่า"ขอบใจน่ะ"นางิตกใจมากเพราะว่าตลอดที่ผ่านมายูไม่เคยพูดขอบคุณกับเขาเป็นเลยสักครั้ง นางิบอกกับยูว่าตอนที่คุเซะก่อนจะไปต่างประเทศได้โทรศัพมาสารภาพรักกับนางิ ถึงแม้รู้จะแห้วก็ตามแต่จะได้ไม่ต้องค้างคาใจอีกหลังจากนั้นยูก็ดูเครื่องบินกระดาษที่ยูโกะในตอนแรกมาให้ยู ตอนนั้นยูก็มองอยู่ นางิก็พูดว่า"นั้นเขียนว่าอะไรน่ะ" ยู"?!" คำๆนั้นเขียนคำว่าช่วยด้วย ตอนนี้ยูนึกอะไรออกขึ้นได้แล้วที่ผ่านมายูโกะเธออยากจะให้ใครก็ได้ช่วยเหลือเธอจากพี่ชายเธอมาโดยตลอด โดยโยนเครื่องบินกระดาษไปเรื่อยๆ แต่ไม่มีใครสน ตอนนี้เขาเข้าใจแล้ว วันต่อมายูก็มาหายูโกะที่ดาดฟ้าอีกครั้ง ยูโกะก็มีถามว่ามีอะไร ยูก็เขาออบกอดเธอแล้วบอกว่ากับเธอตอนนี้เขาเข้าใจเธอแล้วเธอเหงาและโดดเดียวมาตลอด ถ้ามีอะไรต้องเดือดร้อนเขาก็จะแบกรับมันไว้แทนเธอเองทั้งความทรมาณ ความทุกข์ความเหงาความเศร้า เขาจะขอรับมันไว้เอง ยูโกะได้ยินแบบนั้นดีใจมากแล้วก็กอดยูพูดว่า"ว่ารุ่นพี่ฮิมุระฮื่อออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออา!!!!!!!!!!!!!!!!!"เธอร้องไห้อั้นไว้ไม่อยู่กับความดีใจอย่างสุดซึ้ง ณ ที่ โบสถ์ ทั้งคู่ต่างแอบอยู่ด้วยกันตลอดทั้งคืนไม่ให้คนอื่นรู้เห็น และได้สาบาณกับพระผู้เป็นเจ้าว่าจะรักกัน(ส่วนใครเล่นภาค pc ก็คงจะรู้ไปเล่นเองถ้าอยากจะรู้) ยูและยูโกะมาหาพี่ชายยูโกะ มาสรุปเรื่องรวไปเลย "เอมิยะ!!!" "หือมาแปลกแฮะ เรียกชื่อชั้นเฉยๆเลยเหรอฮิมุระคุง""มีเรื่องจะคุยกันหน่อย" "อืมก็น่ะแต่ว่าคุยที่นี้ไม่สะดวกหรอกน่ะไปหาที่คุยที่สงบดีกว่ามั้ย" ทั้งสามคนขึ้นมาบนดาดฟ้า พี่ชายยูโกะ"โอ้มีที่แบบนี้ด้วยเหรอไม่เคยรู้เลยน่ะเนี้ย" ยู"อย่าเปลี่ยนเรื่องมาคุยกันดีกว่า ทำไมต้องทำกับยูโกะแบบนี้" พี่ชายยูโกะ"รู้แล้วเหรอ ฮิมุระคุงถ้าเธอมีน้องสาวกับเหมือนกับชั้นก็น่าจะเข้าใจน่ะ" ยู"อืมชั้นมีน้องสาวที่ตายไปแล้วเหมือนกัน" พี่ชายยูโกะ"งั้นก็ค่อยคุยกันสะดวกหน่อย รู้หรือเปล่าล่ะว่าตั้งแต่เหตุการณ์คริสมารต์สีเลือดน่ะคนตายกันไปเยอะ" "ร่วมทั้งน้องสาวชั้นด้วย" "หลังจากที่น้องชั้นตายไปชั้นก็มีประสาทหล่อนอยู่ตลอดเวลาเห็นคิดถึงแต่หน้าน้องสาวชั้นตลอด แต่พอยูโกะโตขึ้นมาชั้นก็ไม่รู้เลยว่าเป็นใคร" ยู"เหตุผลแบบนั้นถึงกับต้องทำกับยูโกะแบบนี้เหรอ"ยูโกะ"พี่ีค่ะรู้หรือเปล่าว่าชั้นต้องเจ็บปวดทรมาณขนาดไหนที่เกิดมาจากพี่" พี่ชายยูโกะ"อืมถ้าเป็นพี่น้องกันน่ะอ้ะน่ะพอเข้าใจ แต่เธอไม่ใช่น้องสาวชั้นน่ะ" - -# พอผมได้ยินคำนี้ผมก็อารมขึ้นไม่ต่างอะไรกับยูโกะเลยอยากจะฆ่่ามันด้วยเหมือนกัน ยูโกะถือมือออกมา"งั้นเหรอชั้นรอวันนี้มานานแล้วชั้นจะฆ่าพี่ชั้นจะได้ไม่ต้องทนทุกข์ทรมาณอีก" ยู"อย่าทำอย่างนั้นยูโกะ อย่าเอามืออันบริสุทธิ์ของเธอไปแปดเปื้อนกับคนไร้ความเป็นมนุษย์คนนี้" ยู"ต่อให้ไม่ใช่พี่น้องสายเลือดเีดียวกัน แต่ก็เป็นพี่น้องกันดังนั้นต้องรักกันถึงจะถูก ต่อจากนี้ไปยูโกะไม่ใช่ของแกอีกต่อไปอีกแล้วไปให้พ้นจากชีวิตยูโกะซะ"แล้วยูก็เอาตัวบังไม่ให้ยูโกะได้เห็น ไอ้เลวนี้ "งั้นเหรอตามใจน่ะขอให้โชคดีก็แล้วกัน ต่อจากนี้ไปก็ทางใครทางมัน" แล้วจากนั้นไอ้เลวนี้ก็จากไป ยูโกะ"รุ่นพี่ฮิมุระค่ะ!!!!!!!!!""ไม่เป็นไรตอนนี้เธอเป็นอิสระแล้วจากนี้ไปไม่มีใครมาทำร้ายเธออีก" ทางกลับบ้าน ยูโกะ"ชั้นไม่มีที่ไปอีกแล้วสิน่ะ"ยู"ยูโกะ"ยูโกะ"รุ่นพี่ฮิมุระค่ะขอให้ชั้นไปอยู่ด้วยกันกับรุ่นพี่ได้มั้ยค่ะ"ยูก็คิดว่ายูโกะอาจจะเป็นภาระแต่ว่าถ้าเพื่อยูโกะแล้วตอนนี้เขาทำอะไรก็ยอมแล้ว"ได้มาอยู่ด้วยเถอะ"ยูโกะ "ค่ะ" เสียงในใจจากยูเสียงของอากาเนะ"ดีใจด้วยน่ะคะพี่" ยูได้ยินเสียงของอากาเนะที่ออกโดยที่ยูโกะเองก็ไม่เข้าใจว่าเกิดอะไรขึ้นกับยู แต่ว่า ณ เวลานี้ เขาก็ขออยู่กับคนที่เขารักมากที่สุดก็พอ"ไม่มีอะไรหรอก ไปด้วยกันเถอะยูโกะ""ค่ะ" หลังจากนั้นผ่านไป1 ปี ยูโกะกับยู ได้ด้วยกันที่ห้องพักด้วยกันทั้งคู่และตอนนี้ยูเรียนอยู่ ม.ปลายปี3 ยูโกะ ม.ปลายปี2 ตอนนี้ยูโกะเปลี่ยนไปมากแล้วไม่ใช่คนที่เป็นคนเสแสร้งเหมือนแต่ก่อนแล้ว แต่ว่าเวลาบางครั้งที่ละเมอ เธอจะนึกถึงตอนที่โดนพี่ชายไอ้เลวนั้นทารุณกรรม ยูก็ปลอบใจยูโกะตลอดเวลา ทั้งคู่ก็ต่างก็ขยันเรียนและยูเองก็ตอนนี้ทำงาน part time อยู่เพราะว่ายูโกะต้องอยู่ด้วยกันกับเขาแล้วค่าเช่าห้องก็ต้องแพงขึ้นด้วย แล้วก็มีอยู่วันหนึ่งยูโกะก็ว่างๆอยู่ก็ไปเจอเด็กคนหนึ่งเข้า ยูโกะก็ถามชื่อเธอชื่อว่ามิกิ เป็นเด็กอนุบาลที่มีปัญหาครับพ่อแม่ไม่ค่อยจะเอาใจใส่น่ะ แล้วก็ชื่อหน้าเรียกชื่อยูโกะเฉยๆ แล้วยังเรียกว่า"ป้า"ยูโกะก็โกรธแต่ว่ายูโกะตั้งกลั่นเอาไว้เพราะว่ายังเด็กอยู่อ้ะน่ะ แล้วก็พยายามพูดจาดีๆ กับมิกิ เมื่อมาถึงที่บ้านยูกับยูโกะก็กินข้าวด้วยกันแล้วทำให้ยูโกะนึกเรื่องอะไรบ้างอย่างเกี่ยวกับมิกิ แต่ว่าไม่บอกยูก็เป็นห่วงน่ะ แต่ว่ายูโกะบอกว่าไม่เป็นอะไร วันต่อมายูก็ไปโรงเรียนแล้วก็มัวแต่สนทำกิจกรรมชมรม เพื่อที่จะเป็นนักออกแบบดีไซด์ แล้วก็วันนี้ยูโกะไม่มาโรงเรียน ยูก็ตามไปทั่วไม่รู้ว่ายูโกะไปไหน ยูโกะก็งอนไปเที่ยวในเมืองเพราะว่ายูไม่สนใจยูโกะมัวแต่ทำงานกิจกรรมแล้วเรียนหนังสือจนไม่สนใจเธอ แล้วก็จากนั้นยูโกะก็ไปสวนสาธารณะ ไปเจอกับมิกิเข้าแล้วเจอกันมิกิก็ยังปากเสียอยู่เหมือนเดิม แต่ก็น่ะยูโกะก็พยายามพูดดีๆกับมิกิต่อน่ะ ถึงแม้ว่ายูโกะจะทำท่าหน้าตาน่ากลัวก็ตาม แต่ว่ายูโกะเกิดอาการเวียนหัวไม่รู้ว่าเพราะอะไร มิกิเป็นห่วงเกิดอะไรขึ้นยูโกะบอกว่า"ไม่เป็นไรจ้ะ"ไม่ต้องห่วง" ยูโกะกลับมาบ้านแล้วก็มาเจอกับยู ทั้งคู่ก็เลิกงอนแล้วแล้ว แล้วก็ยูโกะบอกว่าวันพรุ่งนี้ว่างไปเดทกันมั้ยเห็นมาสเตอร์บอกว่าว่างน่ะ ยูก็ ok ไปเดทด้วยกัน วันรุ่งขึ้นยูกัยูโกะไปเดทกันและเดทกันไปโบสถ์ก็ไปด้วยกันแล้วประตูปิดอยู่พอประตูเปิดออกก็เจอมิกิแล้วมิกิก็หนีเข้าไปข้างใน ยูโกะเล่าให้ยูฟังว่าเป็นเด็กที่เจอกันมาไม่นานมานี้เองแล้วจากนั้นก็ ทั้งคู่ก็ไปที่ซากของบ้านทั้งคู่ีเคยอยู่ด้วยกันตอนนี้เป็นซากร้างแล้วคิดถึงอากาเนะน้องสาวยูด้วย หลังจากนั้นทั้งคู่ก็ไปบนดาดฟ้าที่โรงเรียนทั้งคู่ก็มองดูรอบๆเมืองว่าเป็นไงบ้าง และก็อีกไม่นานก็จะถึงวันคริสมาตร์อีฟด้วยยูโกะก็บอกยูว่าถึงวันเราไปเดทด้วยกันน่ะ แต่ว่ายูโกะเกิดอาการหน้ามืดเวียนหัวล้มลง กลับมาที่บ้านหมอตรวจดูแล้วยูโกะมีเด็กในท้องนั้นซึ่งหมายถึงกำลังจะมีลูกกับยูแล้ว ยูก็เกิดปากเกิดเสียงกันกับยูโกะว่าทำไมไม่บอกเขาสักคำล่ะว่าเธอท้องแล้วน่ะ เธอก็บอกกับยูว่า เพราะว่ายูเอาแต่สนใจแต่ทำกิจกรรมชมรมจนไม่สนใจเธอทำให้เธอเป็นแบบนี้แล้วเธอก็พูดว่า"ยูคุงไม่ต่างอะไรกับพีชายหรอกไม่มีใครต้องการชั้นเลย"แล้วจากนั้นยูโกะหยิบมีดออกมาแล้วก็ยูก็บอกก็เอาสิถ้าทำให้เธอสบายใจก็เอาเลย แต่ว่าที่เธอจะแทงน่ะตัวเธอเองต่างหากยูเห้นอย่างนั้นเข้าเลยจับด้านที่เป็นมีดเอาไว้มือของยูเลือดออกยูโกะก็คุมสติได้แล้วเธอก็ขอโทษยู ยูก็ไม่โกรธและยูก็จะไม่ทอดทิ้งเธอและลูกในท้องของเขาแล้วเธอเขาก็จะอยากจะมีครอบครัวกับเธอไม่ว่าจะยังไงก็ตาม(ดีมากเลยพี่ผิดกับไอ้พวกเวรใครหลายคน)จากนั้นทั้งคู่ก็จูบด้วยกันและก็พูดว่าชั้นรักเธอ ระยะเวลาผ่านไปก่อนถึงวันคริสมาตร์อีฟยูก็ทำงานหาเงินอย่างหนักเพื่อที่จะเลี้ยงครอบครัวที่สมาชิกครอบครัวจะเพิ่มทำงานห่ามรุ่งห่ามค่ำนางิก็รู้สึกดีใจกับสองคนด้วยเพราะว่ากำลังจะมีลูกด้วยกัน วันคริสมาร์สอีฟวันนี้ทั้งคู่ไม่ไปโรงเรียนยูก็ทำงานต่อแล้วก็จะมาฉลองกันคริสมาร์สอีพทั้งคู่แล้วก่อนที่ยูไปทำงานยูโกะให้ยูแตะมือที่้ท้องของยูโกะ"บอกว่าพ่อเขาจะไปทำงานแล้วน่ะทักทายพ่อเขาหน่อยสิลูก"เป็นภาพที่น่ายินดี ยูก็ไปทำงานวันคริสมาร์สอีพต่อระหว่างนั้นเองยูโกะก็กังวลอยู่เหมือนกันว่าพอมีลูกออกมาเนี้ยทำให้ยูต้องค่าใช้จ่ายมากกว่าเดิมหลายเท่าแล้วก็ตอนนี้เธอก็ต้องดูคู่มือในการเลี้ยงลูกด้วย แต่ว่าเธอก็เบื่ออะน่ะเลยไปเที่ยวซื้อของที่จะมาให้ลูกที่เกิดแล้วก็ซื้อเสร็จระหว่างทางไปเจอมิกิที่โบสถ์แล้วตอนนี้เธอก็ร่าเริงขึ้นมากเลยมิกิตอนเธอมีเพือนแล้วจากนั้นเธอก็ทักทายลาเพื่อนไป แล้วพอมิกิเห็นยูโกะมาก็ดีใจจะข้ามถนนไปหาแต่ว่า.........ทันใดนั้นเองรถซึ่งไม่รู้พุ่งมาจากไหนกำลังจะมาชนมิกิและสติสัมปะชันยะของยูโกะก็ทำเรื่องบางอย่างเ้ข้า ตัดไปที่ยูทำงานพิเศษเสร็จพอดีแล้วระหว่างทางเจอนางิเข้าก็ทักทายจะไปซื้อของมาให้เป็นของขวัญวันคริสมาสอีฟให้กับยูโกะ จากนั้นระฆังเสียงเพลงวันคริสมาตร์ก็ดังขึ้นมาเบาก็ขอตัวไปหายูโกะก่อน ตัดกลับมาทางยูโกะ มิกิปลอดภัย แต่ยูโกะเธอสภาพสะบับสะบอมมิกิำพูดว่า"พี่ค่ะ!!!!!!!!"ยูโกะก็บอกว่าไม่เ็ป็นไร แต่ว่าข้าวของที่ยูโกะซื้อมาเสียหายถูกทำลายหมดเลย ยูโกะบอกว่าเดี๋ยวเธอจะไปที่โบสถ์ก่อนจากนั้นเธอค่อยๆคลานๆไปสภาพที่เธอจะอยู่ได้ไม่นานแล้วแล้วไปถึงห้องสวดมนพระเจ้า ก็เห็นเลือดของตัวเองแล้วเธอพุดว่า"ชั้นยังไม่อยากจะตาย!!!!!"คุณผมจะเล่าอะไรให้ฟังมา ณ จุดนี้ผมเริ่มจะร้องไห้แล้วน่ะเล่นถึงตรงนี้น้ำตามันจะไหลแล้วน่ะ ยูโกะก็ขอร้องต่อพระผู้เป็นเจ้า"ขอร้องล่ะค่ะพระผู้เป็นเจ้าขอให้ชั้นได้พบกับยูคุงอีกสักครั้งได้โปรดเถิด"แล้วจากในหัวของเธอก็เป็นสีขาวไปหมดแล้วในภาพสีขาวที่เห็นนั้นเป็นภาพที่ยูโกะคลอดลูกออกมาเรียบร้อยแล้วคุยกับยูด้วยความสนุกสนานใต้ต้นเก้าอีแห่งหนึ่งอย่างมีความสุข จากนั้นเธอก็สิ้นลม ตัดมาที่ยูระหว่างทางกลับบ้านไปเจอที่โบสถ์เห็นสภาพของที่ถูกทำลายอยู่บนพื้นเกลื่อนกลาดมากแล้วยูก็จำได้ว่าผ้าที่ขาดเนี้ยเป็นของยูโกะ แล้วกองเลือดนั้นก็ไปที่โบสถ์ยูก็พยายามทำใจเย็นว่าต้องไม่ใช่ยูโกะแต่ว่าเมื่อเข้าไปในโบสถ์เจอศพยูโกะที่กองไปกับเลือดซึงสิ้นลมหายใจแล้ว ยูเสียใจมาก บอกว่าพื้นขึ้นมาสิยูโกะ เราต้องอยู่ด้วยกันสามคนสิพื้น มิกิก็หนีไป "ยูโกะยูโกะะะะะะะะะะะะะะะะะะะะะะะะะะะะะะะะะะะะะะะะะะะะะะะะะะะะะะะะะ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!"รู้มั้ยคุณผมร้องไห้ออกมาไม่หยุดเลยตั้งแต่เล่นเกมทุกเกมมาน่ะ หลังจากนั้นหลังจากที่ยูโกะจากไปยูก็กลับมาเรียนแบบธรรมดาตามปรกติ แล้วก็นางิก็มาทักทายซึ่งรู้แล้วว่ายูโกะเสียชีวิตไปแล้ว ตอนชมรม ยูกับนางิก็ทำการสเก็ตรูปเพื่อที่จะเป็นนักดีไซด์ แต่ว่ามันช่างเงียบเหลือเกินยูไม่พูดอะไรเลยสักคำเอาแต่เขียน นางิทนไม่ไหว"นี้นายไม่คิดจะพูดอะไรเลยเหรอ!!!!!!ยูโกะตายไปแล้วน่ะ" นางิรู้สึกถึงได้ว่าทำไมยูเข้มแข็งขนาดนี้ วันเวลาผ่านไปหลายวันยูก็จะออกเดินทางไปต่างประเทศเพราะว่าได้ทุนไปเรียนต่อต่างประเทศแล้วระหว่างทางก็ไปเจอที่โบสถ์พบกับมิกิ มิกิร้องไห้แล้วก็บอกว่า"ขอโทษค่ะพี่ค่ะ"ยูก็ไม่โกรธอะไร แต่พอนึกถึงในอดีตตอนเด็กๆตอนที่ยูโกะเรียกยูว่าพี่ชายจนไปจนถึงตอนที่รักกันและตอนที่เธอตายไป ยูก็กลั่นความเสียใจไว้ไม่ไหวแล้วตระโกนออกอย่างเสียใจสุดซึ้ง"ยูโกะะะะะะะะะะะะะะะะะะะะ ยูโกะะะะะะะะะะะะะะะะะะะะะะะะ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!"ซึ่งตอนนั้นเองผมก็ร้องต่ออีกรอบ หลายปีต่อมายูก็กลับมาไหว้หลุมศพยูโกะทุกครั้งไม่ว่าจะยังไงก็ตามเขาก็ไม่มีวันลืมยูโกะตลอดชีวิต และเขาจะเดินหน้าต่อไปโดยไม่ท้อถอยหรือท้อแท้จะอยู่อย่างเข้มแข็งตลอดไป ตัดกลับมาบทมิซึกิ/คุเซะ "คุณฮิมุระเข็มแข็งจริงๆ ทั้งที่มีความข้มขื่นขนาดนี้แต่ก็มองต่อไปข้างหน้าอย่างไม่ย้อท้อ แต่ว่าตัวเราเองไม่กล้าจะเผชิญหน้ากับปัญหาที่เกิดขึ้น"ยู"ก็น่ะไม่ว่าจะยังไงเราก็ยังต้องมีชีวิตอยู่ต่อไปเพื่อคนจากไปน่ะ"แล้วก็มิซึกิถอดที่ผูกผมออกแสดงความเคารพที่ถนนที่ยูโกะตาย ตอนนี้มิซึกิคิดถึงตอนนั้นถ้ายูโกะไม่ช่วยชีวิตเธอเอาไว้มันจะเป็นยังไง ยูอาจจะมีความสุขไปแล้วก็ได้แต่ว่าจะทำให้ยูโกะมีความทุกข์ตลอดไปแทนที่จะมีความสุขมิซึกิเลยมานั่งคิดสวนสาธารณะคิดต่างต่างๆที่ยูโกะมีบุญคุณต่อเธอไว้แล้วมีเด็กอยู่คนหนึ่งซื่งมามองมิซึกิทำให้มิซึกิมองกลับไปสะท้อนเห็นตัวเองในอดีต และเรียงราวต่างๆ ไม่ว่าจะเป็นความฝันวาดการ์ตูนของ ฮิโระ(พระเอกบทแรก) แรงปรารถนาของที่จะเล่นบาสของ เคย์(นางเอกบทสอง) หรือเพื่อนการแต่งนิยายของ เรนจิที่มีต่อจิฮิโระ ไม่ว่าจะยังไงก็ตามต้องมองไปข้างหน้าไม่ใช่มองไปข้างหลังมองไปเพื่อวันพรุ่งนี้ ดังนั้นปัญหาของเธอกับคุเซะจะแก้ไขต้องทำให้ได้จากนั้นเธอกลับมาผูกผมอีกครั้ง คุเซะก็ยังคงไม่มีอะไรเลยนั่งนอนรอความตายไปวันๆ แต่แล้วยูก็มาที่บ้านของคุเซะ บอกว่ามิซึกิกับไ

คุยแต่เรื่องเกมก็พอ โอร่า!!!!!!!!!!!!!

(ต่อเนื่องจาก เขียนมากไปทำให้ serverทำงานได้ไม่ได้ไม่เต็มที่) ต่างๆ ไม่ว่าจะเป็นความฝันวาดการ์ตูนของ ฮิโระ(พระเอกบทแรก) แรงปรารถนาของที่จะเล่นบาสของ เคย์(นางเอกบทสอง) หรือเพื่อนการแต่งนิยายของ เรนจิที่มีต่อจิฮิโระ ไม่ว่าจะยังไงก็ตามต้องมองไปข้างหน้าไม่ใช่มองไปข้างหลังมองไปเพื่อวันพรุ่งนี้ ดังนั้นปัญหาของเธอกับคุเซะจะแก้ไขต้องทำให้ได้จากนั้นเธอกลับมาผูกผมอีกครั้ง คุเซะก็ยังคงไม่มีอะไรเลยนั่งนอนรอความตายไปวันๆ แต่แล้วยูก็มาที่บ้านของคุเซะ บอกว่ามิซึกิกับไวโอลีนของนายน่ะอยู่ที่ชายหาดน่ะไปสิเธอรอนายอยู่น่ะคุเซะก็ไปที่ชายหาดพอคุเซะมาถึงมิซึกิก็ขว้างไวโอลีนของคุเซะลงน้ำแล้วจมไปแต่ว่าไม่แค่นั้นคุเซะโดนมิซึกิเตะจนลงน้ำเลยแล้วบอกว่า"บ้าที่สุด" "เอาซังกะตายแบบนี้""อย่าคิดรอแต่ความตายสิคะ""มาเิริ่มใหม่อีกครั้ง""ชั้นรักคุณน่ะ"คุเซะ "แต่ชั้นกำลังจะตายน่ะ"มิซึกิ"ไม่ไรคะไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้นชั้นจะอยู่เคียงข้างคุณตลอดไปจนกว่าคุณชีวิตจะหาไม่""มาเริ่มใหม่ตั้งแต่1 เถอะ" แล้วมิซึกิให้คุเซะจับมือขึ้นแต่...."ว้าย!"โครมลงน้ำไปด้วยมิซึกิ"เอาคืนเมื่่อกี้ไง haha" คืนนั้นทั้งคู่มาคืนดีกันแล้วบอกว่าถ้ามีลูกด้วยกันจะดูแลลูกเป็นอย่างดีเลย หลังจากนั้นไม่นานอาการของคุเซะเริ่มจะดีขึ้นกว่าแต่ก่อนแล้วคุเซะตัดสินใจแล้วว่าจะไปผ่าตัดรักษาที่เมืองนอก ยูก็บอกกับคุเซะว่า"โอกาสไม่รอดมีถึง 100%น่า" คุเซะ"ใครบอก ไม่รอด98 % ต่างหาก" "ต่อให้มีโอกาสที่จะรอดมีแค่ 2 แต่ว่ายังดีกว่ามันนั่งรอความตายอย่างสูญเปล่าแบบนี้น่ะ คุเซะกับมิซึกิและเรนจิมาคุยกัน คุเซะจะัตัดสินใจไปรักษาตัวที่เมืองนอกมิซึกิก็ไปด้วยแต่ว่าให้คุเซะออกค่าเดินทางให้ แล้วก็ไปดูแลคุเซะด้วยคุเสะก็ถามมิซึกิว่าพ่อแม่ไม่ว่าหรือ มิซึกิก็บอกว่าพ่อแม่ห้ามน่ะแต่มิซึกิมไ่ม่ฟังเพราะว่าถ้าทำเพื่อคนที่รักแล้วอะไรก็ยอมได้ เรนจิก็ขอตามไปด้วยเหมือนกันเพราะว่าจะพาจิฮิโระไปรักษาที่เมืองนอกเหมือนกันและจะไปเป็นเพื่อนจิฮิโระด้วย และระหว่างเดินส่วนสาธารณะ คุเซะก็สารภาพรักกับมิซึกิกลางฝูงชน ตอนกลางคืนมีงานปาตี้ที่โบสถ์คุเซะก็งง มีงานอะไรกัน เรนจิ จิฮิโระ มิซึกิ บอกว่าเป็นงานเลี้ยงส่งที่คุเสะจะไปผ่าตัดเมืองนอก แล้วเจ้าของงานนี้ก็เป็นคุเสะเองนั้นแหละ และทั้งสามก็เตรียมไวโอลีนใหม่ให้กับคุเซะด้วย เป็นไวโอลีนที่พวกเขาทุ่มเทซื้อเพื่อให้กับคุเซะโดยเฉพาะ แล้วก็ถึงเวลาที่คุเซะจะสีไวโอลีนให้คนในงานฟังในตอนนี้เขาไม่ได้สีไวโอลีนให้กับตัวเองอีกต่อไปแล้วแต่หากแต่ให้กับคนที่รักที่สุดนั้นก็คือมิซึกิ คุเซะคิดในใจ"เมอรี่คริสมาร์ต"คราวนี้เขาสีไวโอลีนจากใจไม่เหมือนแต่ก่อนอีกต่อไป บทส่งท้าย ef- a fairy tale of the two ยูเล่าเรื่องของมิซึกิฟังแล้วยูโกะดีใจมาก ไม่เสียแรงที่เธอยอมเสียชีวิตช่วยมิซีกิเอาไว้ ถึงแม้ว่าเธอจะหมดอนาคตไปแล้วก็ตามเพราะว่าเธอตายไปแล้วขอให้อนาคตฝากไว้ที่มิซึกิก็แล้วกัน จากนั้นทั้งคู่ก็พูดถึงเรื่องในอดีตที่ทั้งคู่มีกันมา ไม่ว่าจะ ความสุข ความเศร้า ความเจ็บปวด และความสูญเสีย และถึงเวลาที่พระผู้เป็นเจ้ามารับเธอแล้ว ยูได้เตรียมดอกไม้มาให้เธอเช่นเดียวกับตอนวันคริสมาตร์ที่เธอตาย เธอดีใจแต่เธอไม่กล้ารับแต่ยูยัดเยียดให้ยูโกะรับ แล้วก็บอกว่า สิ่งที่เป็นเศษผ้าที่ยูโกะตายไปน่ะจนป่านเขาก็ยังเก็บไว้อยู่เช่นเดิม ยูโกะบอกว่าได้เวลาแล้วยูก็ได้แต่เจ็บปวดแต่ต้องทน ทั้งคู่หันหลังให้กันและกัน ยู:ชั้นจะเดินหน้าต่อไปไม่ว่าจะยังไงก็ตาม จะไม่ลืมเธอ ยูโกะ : ขอให้โชคดีชั้นจะอยู่บนสวรรค์มองคุณอยู่ตลอดไป ชั้นรักคุณตลอดกาลลาก่อน ชั้นรักคุณยูคุง v v v ฉากจบ http://www.megavideo.com/?v=PRNKDN0R http://www.megaupload.com/?d=JLX1TH0G

โอ้ว โมเอะ

เยอะสุด ๆ ไปเลย เกมดราม่าเเบบนี้ที่ญี่ปุ่นเค้าชอบกันอะนะ ส่วนฝรั่งเล่นเเต่เกมเเนวบุคคลที่ 1 เป็นส่วนใหญ่