สวัสดีครับ...จริงๆที่มาตังกระทู้กระตุกวิญญาณครั้งนี้ เพราะเมื่อเช้าเพื่อนสมัยเรียนที่ประสบอุบัติเหตุเข้าโรงพยาบาลโทรมาบอกว่ามันตอนนี้มัน "ย้ายโรงพยาบาล" (โรงพยาบาลในจังหวัดสุพรรณ) พอผมถามสาเหตุมันก็เล่าให้ฟังว่าเกิดอะไรขึ้น ซึ่งผมก็รู้สึกว่ามัน "หลอน" เหมือนกัน...ดังนั้นก็เลยเอามาตั้งเป็นกระทู้เล่าเรื่องผีดีกว่าเพราะผมเองก็ชอบเรื่องแนวๆนี้ เอาเป็นว่าใครอยากเล่าเรื่องผีหรือเรื่องหลอนๆก็บอกเล่ากันได้นะ หรือถ้าไม่มีใครเล่าเดี๋ยวไว้ผมมาเล่าให้ฟังเรื่อยๆละกัน (บางทีครบ 100 เรื่องเมื่อไหร่ว่าจะเอามาพิมพ์หนังสือขายซะเลย!!) ใครที่อยากเข้ามาเล่าช่วยตั้งชื่อเรื่องและลำดับตอนด้วยนะครับ ...................................................... เรื่องผีตอนที่ 1 - นางพยายม... ตอนที่มันเข้าโรงพยาบาลวันแรก (ห้อง 706) แม่เพื่อนก็บอกให้เอาพวงมาลัยไปแขวนที่หัวเตียง..มันก็ทำตามและเพิ่งสังเกตหอยว่า เอ้ย! เห็นว่า โครงเหล็กหัวเตียงมันมีด้ายขาวๆผูกอยู่ (ซึ่งมันก็ไม่รู้ว่าเป็นสายสิญจน์รึเปล่า) ตอนนั้นก็ไม่คิดอะไรมันก็นอนปกติ ตกดึกมันรู้สึกตัวสะลึมสะลือตื่นก็เห็นมีพยายบาลเดินเข้ามา (มันนอนห้องรวม) มันก็ทำท่าจะนอนต่อซักพักไปถึง 5 นาทีมันปวดท้องก็เดินถือสายน้ำเกลือจะไปเข้าห้องน้ำก็เหลือบไปเห็นนางพยาบาลคนหนึ่งยืนหันหลังมองออกไปที่หน้าต่างมันก็ไม่ได้ทักเข้าห้องน้ำปล่อยของเสร็จก็ออกมานอน แต่มันไม่เจอพยาบาลคนนั้นแล้ว...วันต่อมาทุกอย่างดำเนินตามปกติไม่มีอะไรแต่คืนนั้นมันก็สลืมสะลือเห็นว่ามีนางพยาบาลเดินเข้ามาอีก...เป็นอย่างนี้อยู่ทุกคืนซึ่งมันก็เข้าใจว่าคงเป็นเรื่องปกติที่จะมีนางพยาบาลเข้ามาดูแลความเรียบร้อยของคนไข้ จนกระทั่งคืนที่ 4 มันตื่นขึ้นมากลางดึกเข้าห้องน้ำ พอมันทำธุระเรียบร้อยก็ออกมามันก็เห็นพยาบาลเปิดประตูเดินเข้ามาแต่...(จากนั้ผมว่ามันหลอนมากเลยนะ) นางพยาบาลคนนั้นเดินตรงเข้ามาทื่อๆตัวหันมาทางเพื่อนแต่หัวของนางพยาบาลคนนั้นกลับหันหลังให้มัน!! เท่านั้นแหละ...ช๊อคสลบไปเลยครับ!! พอฟื้นสติก็ทำเรื่องขอย้ายทันที...และแม่มันก็ถามพยาบาลว่าห้องนี้เคยเกิดอะไรขึ้นมั้ย แน่นอนว่า...ไม่ได้รับคำตอบ แต่เพื่อนผมมันก็เดาว่าบางทีพยาบาลคนนั้นอาจโดดตึกจากชั้น 7 ลงมาคอหักตายก็เป็นได้...เหอ...เหอ...

ผม...เพื่อนตุ้ม

ยาวจัง เด๋วมาอ่านใหม่กลับบ้านล่ะ

เจออย่างนั้นเข้าไป เป็นใคร ก็คงจะช็อคเหมือนกันทุกคนล่ะมั้งครับ

นอนห้องเดี่ยวคนเดียว (ที่ไม่รู้ว่าเตียงที่เรานอนเคยมีคนตายมาก่อนรึเปล่า) ...กับนอนห้องรวมที่ตกดึกปิดไฟมืดแถมคนไข้เตียงข้างๆกับที่เรานอนเพิ่งตายไป...แบบไหนหลอนกว่ากัน?

เอาของผมดีกว่า เจอสดๆร้อน เมื่อตอนก่อนปีใหม่ วันที่ 24 ธันวาคม 2553 เรื่องมันเกิดขึ้นในคืน คริสมาร์ต อีฟ ทางคณะจิตรกรรมที่ผมเรียนเขาจัดกินเลี้ยงปีใหม่ล่วงหน้า ระหว่างรออาหารผมก็ลงมา ที่ห้องภาพพิมพ์ข้างล่างเพื่อนผมมันเล่น โน๊ตบุ๊คกันอยู่ผมก็ไปเเย่งมันเล่นระหว่างนั้น ผมก็เกิดนึกยังงัยไม่รู้ไปดูทีวีย้อนหลัง เเล้วเลือกดู รายการคนอวดผี ทางช่อง7 กับเพื่อนๆ เพราะไม่เคยดูกลัวผีดูไม่ได้ ระหว่างที่ดูๆไป ช่วงคลิปเเบทเทิล ช่วงนี้จะมีการเอาคลิปผีจาก ทางอินเตอร์เน็ตมาอวดกัน ผมก็ดูไปเเล้วพูดขึ้นว่า โห เเ-่งจัดฉาก ภาพก็เบลอ ของจริงๆ ไม่ออกมาง่ายๆเเบบนี้หรอก เเหกตาชัดๆ เเล้วก็วิจาร์ณไปเรื่อย จนงานเริ่ม พวกผมก็ไปกินเลี้ยงกัน จนถึงเวลาประมาณ3ทุ่มเกือบ4ทุ่ม ผมก็จะกลับ เพื่อนผมก็ลงมาส่งเพราะมันจะมาเอากระเป๋า ที่มันฝากไว้ในรถผม ผมก็ไปเปิดท้ายรถเอากระเป๋าคืนมัน เเต่ผมเห็นสีหน้ามันเเปลกๆ ตื่นๆ ผมก็ถามว่าเป็นรัย มันบอกว่าเปล่า ผมก็บอกเอองั้นกูกลับละ มันก็อืมๆ ขาขับรถกลับนี่เเหละ ขับไปซักพักผมก็เย็นวาบที่ต้นคอ มันเหมือนมีลมอะไรเย็นๆ มาเป่าที่ท้ายทอย เเล้วจู่ๆผมก็คิดถึงคำพูดที่ผมพูดในห้องภาพพิมพ์ พร้อมกับรู้สึกเหมือนมีคนมาเตะที่เบาะคนขับ มันรู้สึกเหมือนมีคนนั่งเบาะหลังเเล้วเอาเท้าเตะ เบาะที่ผมขับรถอยู่ มันสะเทือน ผมพยามจะมอง ไปทางกระจกหลังเเต่ไม่เห็นอะไร ระหว่างที่ขับไปมันก็สะเทือนอีก ประมาณ 3-4 นาทีจะมีคนเตะเบาะ 1ครั้ง จนผมเเทบร้องไห้ มือนี่เหงื่อ ออกเต็มเลย หัวคิดอะไรไม่ออก รู้เเต่อยากถึงบ้านเเล้ว จนอาการกลัว มันเป็นอาการโมโหเเทน เเบบจะเอาอะไรกับ ตู หลอนนะเฟ้ย ผมคิดได้เลยหมุนคลื่น วิทยุไปคลื่นที่พระเขาสวดกันตอนดึกๆอ่ะครับ เเล้วเปิดกระจกลง4ด้าน ความคิดผมตอนนั้นคือ 1.มันเเพ้เสียงสวดมนต์ เเล้วมันจะหนีไป เเบบร้อนอยากหนีไปจากตรงนี้ 2.เเต่ถ้าเราไม่มีทางออกให้มันมันอาจจะออกไปไม่ได้ 3เปิดกระจกรถให้มันออกไป ผลคือผมไม่รู้สึกโดนเตะเบาะรถอีกเลย จนถึงบ้านผมรีบไขกุญเเจเข้าบ้าน เเม่ถามว่ามีอะไรหน้าตื่น ผมบอกว่าเปล่า ไม่มีอะไร ซักพักเพื่อนโทรมาที่บ้าน มันบอกว่ามันเห็นเด็กนั่งอยู่เบาะหลังรถผมตอนที่มัน ไปเอากระเป๋าที่ฝากไว้ท้ายรถผม เด็กคนนั้น หน้าซีด ผอม หัวเกรียน ใส่เสื้อยืดเก่าๆ สีขะมุกขมอม นั่งอยู่เบาะหลังจ้องมาที่เพื่อนผม เเต่ผมไม่เห็น มันไม่กล้าบอกผมเพราะมันกลัวว่าผมจะไม่กล้ากลับบ้าน เเต่มันก็เป็นห่วงว่าผมจะเกิดอุบัติเหตุเลยโทรมาเช็ค ผมนี่ขนลุกเกรียว เช้ามาผมถึงต้องขอพระของเเม่มา ไว้ในรถเเละด้านเเผงหลังรถกันไว้ เเละไปทำบุญกรวดน้ำให้เขาเเล้ว เเละจนถึงวันนี้ทุกครั้งที่ขับรถกลับบ้านดึกๆ ผมก็ได้เเต่นึกพวนาอย่าให้มีใครมาเตะเบาะรถผมอีกเลย

โห ก็น่ากลัว ดี นะ

อยากกดlikeของเพ้นจัง ผมไม่ค่อยได้เจออ่ะครับ ส่วนใหญ่คิดไปเองทั้งนั้น ไม่รุว่าผีไม่ไม่กล้าหรอกผมหรอว่าอะรัย ฮ๋าห้า5

อ๊ะ เรื่องผี ชอบอ่าน แต่ไม่ชอบเจอด้วยตัวเอง ไม่เคยเจอเลยไม่มีเรื่องอะัไรจะมาเล่า ขอมาฟังอย่างเดียวละกัน อิอิ

กลัวซะที่ไหนเรื่องแบบนี้ บรืออออ...

ฮ่าๆมีเหมือนกันตอนเข้ามาบอร์ดใหม่ๆ แต่ไม่เล่า (อ้าว ซะงั้น)

เอาเป็นว่าเรื่องของคุณ paintkat นับเป็นตอนที่ 2 ละกัน (คราวหน้าใครอยากเล่ารบกวนตั้งชื่อเรื่องและลำดับเรื่องด้วยนะครับ) .................................................... เรื่องผีตอนที่ 3 - น้ำตาสีดำ อันนี้เป็นเรื่องที่เกิดกับเพื่อนบ้านของแม่ผมเมื่อประมาณ 12 - 13 ปีได้แล้วล่ะ เรื่องมันมีอยู่ว่าได้มี \"อาม่า\" ท่านหนึ่งป่วยด้วยโรคชรานานมาก อาการไม่ดีขึ้นต้องให้อาหารทางสายยางตลอดระยะเวลา 2 ปี ว่ากันว่าที่แกยังมีลมหายใจไม่ยอมจากไปเพราะเป็นห่วงหลานชายที่แกรักมากแต่ถูกพ่อ (ลูกชายอาม่า) ไล่ออกจากบ้านเพราะหาว่าเล่นพนันบอลแต่ทางบ้านกลัวอาม่าจะเป็นทุกข์เลยอ้างว่าไปอยู่หอต่างจังหวัดแต่ก็ปิดไม่อยู่จนทำให้แกล้มป่วย...กระทั่งวันหนึ่งแกก็จากไปอย่างสงบ (รึเปล่า?) พิธีกงเต็กงานสวดแบบจีนผ่านไปดูเหมือนจะเป็นปกติ แต่คืนนั้น...ที่ไม่ปกติคือรูปขาวดำที่ตั้งหน้าศพของแกบริเวณตามันมีคราบดำๆเล็กๆติดอยู่ทั้งสองข้าง ซึ่งหลานสาวคนหนึ่งก็สังเกตเห็นแต่ก็คิดว่าไม่มีอะไร คืนนั้นทางญาติก็ให้ลูกชายคนที่ 3 นอนต่อธูปเฝ้าศพไม่ให้ธูปดับซึ่งแกก็หลับตามปกติแต่พอตอนเช้าแกก็โทรกลับมาบอกที่บ้านว่าให้รีบมาที่ศาลเจ้าทันที (ตั้งศพที่ศาลเจ้าแบบจีน) พอมาถึงทุกคนก็ตกใจเพราะรุปตั้งศพของแกมันน่ากลัว...มีรอยน้ำตาสีดำไหลเป็นทางออกมาจากตาสองข้าง! (ลักษณะเหมือนสีดำมันถูกน้ำเยิ้มซึมไหลลงมานั่นแหละ) ที่ตาซ้ายของแกดำสนิทเหมือนรอยหมึกสีดำมันซึมทะลักออกมา แปลกมาก...เป็นไปไม่ได้ที่น้ำจะเข้ากรอบรูปและคืนนั้นฝนก็ไม่ได้ตก จนคนดูแลศาลต้องบอกให้จุดธูปบอกกล่าวเรื่องที่ยังห่วงและให้เผารูปนั้นทิ้งพร้อมหารูปใหม่มา ทางญาติก็จัดแจงทำตามและรับปากว่าจะหาหลานชายคนนั้นให้เจอ (ระหว่างนั้นไม่มีใครฝันหรือได้เห็นอาม่าเลย...อาจเป็นเพราะอาม่ายังงอนรึเปล่าเลยไม่ปรากฏตัวให้เห็น) ...ซึ่งสุดท้ายก็ตามตัวได้จริงๆเพราะถึงขั้นลงประกาศตามหาในหน้าหนังสือพิมพ์เลยทีเดียว แต่ที่แปลกนิดๆก็คือหลังจากนั้นปีเศษๆพ่อคนที่ไล่ลูกออกจากบ้านก็รถคว่ำเสียชีวิตซึ่งอุบัติเหตุเกิดก่อนวันเกิดอาม่าเพียงแค่ 2 วันเท่านั้น

เล่าซะไม่อยาก นอน เลย.... =_=

ขอต่อจาก กระทู้ของผมที่เล่าละกัน ถ้าให้ตั้งชื่อมันคงเป็น เรื่องที่2.5 เพราะมันไม่ยอมจบง่ายๆ ชื่อเรื่อง ใครในรถละกัน วันเสาร์ที่ผ่านมา 15/01/11 ผมมีนัดต้องเอารถไปเช็คที่ศูนย์โตโยต้า เเละคิดว่าจะไปทำบุญ เพราะหลังจากคืนวันพฤหัสที่13/01/11ผมเล่าเรื่องผีในกระทู้นี้มันทำเอาผมฝันเเปลกๆ ผมฝันว่าผมหลับ เเล้วตื่นมาในรถของผมเเต่ผมออกจากรถไม่ได้ เหมือนมีคนดันประตูจากข้างนอกไม่ให้ผมเปิดประตู ออกไป ในฝันผมพยามจะไปเปิดประตู อีกฝาก เเต่ก็เหมือนเดิมคือ มีคนดันจากด้านนอกเเล้วผมเปิด ประตูไม่ได้ ในฝันมีบทสวดผมจำได้เเม่นเลยมันเป็นบทสวด สรภัญญะที่ผมเปิดเมื่อคืนวันที่ 24ธันวา ดังซ้ำไปซ้ำมาราวกับ มีดีเจมามิกซ์เพลง จนเเม่ต้องมาปลุกผมตื่น เเม่บอกว่าผมละเมอดังมาก เเต่ฟังไม่ออกว่าเป็นคำว่าอะไร ผมโกหกเเม่ไปเพราะไม่อยากให้ท่านเป็นห่วง ว่า ผมฝันว่ากินเลี้ยงกับเพื่อน ผมต้องอดทนอีก1วัน คือวันศุกร์ที่14/01/11เป็นวัดนัดส่งงาน เลยไม่สามารถชิ่งไปทำบุญได้ เช้าวันที่15 ผมต้องเอารถไปเช็ึคตามนัดของศูนย์ ผลปรากฎว่ารถผมปรกติ เเค่เติมน้ำยาเเอร์เฉยๆกับทำความสะอาดภายในรถ ซึุ่งก็ไม่มีอะไรมาก เเต่ตอนขับๆกลับไปผมก็คิดถึงความฝันเมื่อคืน จนผมคิดว่าไปทำบุญอีกรอบเถอะ คราวนี้ผมเลือกวัดใหญ่เลย ผมเลือกวัดเจดีย์หลวงเพราะ เจดีย์ใหญ่ดี เพื่อผีมันจะกลัว มั้ง ผมทำชุดใหญ่เลยนะ เรียกว่าคอมโบเซ็ตก็ได้ ปล่อยนก ทำบุญ บริจาคเงิน เดินวนรอบ เจดีย์ ซื้อกระเบื้อง ไหว้พระในวิหาร เสี่ยงเซียมซี เเต่ก็ไม่รู้สึกดีขึ้น จนผมต้องไปทำบุญสังฆฑานกับพระรูปหนึ่ง กุฎิท่านอยู่ลึกสุดของวัด เป็นพระเเก่ๆรูปหนึ่ง ผมเปิดประตูเข้าไปเงียบๆท่านกำลังนั่งสมาธิอยู่ เเต่ไม่ทันจะกราบท่านก็เอ่ยสวนมาว่า ทำไมไม่ลงรถมาด้วยกันล่ะ ผมคิดในใจ ผมมาคนเดียวนะ ท่านค่อยๆ ออกจากสมาธิยิ้มเเล้วทักผมว่า (ขอใส่ซับไทยเลยนะ)เหนื่อยหน่อยนะโยมเด็กคนนี้เขา อยากเเกล้งเราเล่นน่ะ ผมก็คิดในใจอ่าวมาเเกล้งกรูทำไม๊ คนอื่นเยอะเเยะ พระท่านก็บอกว่าที่เด็กคนนี้ เขาตามผมมาเพราะเขาไม่พอใจที่ผม ไปจอดรถเเล้วไปทำพวงมาลัยที่เขาเอามาไหว้เด็กคนนี้ หล่นโดยที่ผมไม่รู้ตัวน่ะ พระท่านบอกว่าไปขอขมาเขาที่จุดนั้นจะดีกว่า ไม่งั้นเขาไม่เลิกกวนผมเเน่ๆ ผลสุดท้ายคือผมต้องขับรถไปหาเพื่อนคนเดิมที่มันฝากกระเป๋าไว้ในรถผม เเล้วหลอกมันว่าจะพาไปเที่ยว เเล้วเเวะซื้อ ขนม น้ำผลไม้ ลูกอม ที่เซเว่น เเล้วก็พวงมาลัยดอกมะลิที่ขายตามสี่เเยก เเล้วเอาไปวาง ที่โรงรถ พอถึงที่จอดรถ ผมรู้เเล้วละ พวงมาลัยมันวางที่ข้างโรงรถ วันนั้นผมเอารถมาจอดที่โรงรถครูเพราะมันอยู่ใกล้ที่กินเลี้ยงมันมืดผมคงเปิดประตูมาเเล้วไปโดนใส่มันเลยร่วง เผลอๆอาจจะโดนล้อเหยียบด้วยมั้ง เพื่อนผมมันคงรู้ชะตากรรม มันยืนซะห่างผมเลย ขากลับผมถามมันว่าเห็นอะไรไหมมันบอกว่าไม่เห็น เเต่เชื่อไหมหลังจากที่ผมไปขอขมา ณ จุดๆเดิม คืนวันเสาร์ 15/01/11 เป็นคืนที่ผมหลับสนิทที่สุดในรอบ 1-2 สัปดาห์นี้เลยตั้งเเต่ปีใหม่มา ทุกทีผมจะสะดุ้งตื่นตอนตี1-2 มั่งหละ เเล้วเวลาเรียนผมจะเพลียๆเหมือนนอนไม่อิ่ม เเต่ณวันนี้ 16/01/11 เวลา ประมาณ 8โมงเช้า ผมสดชื่นที่สุด ป.ล.ผมคิดว่าเรื่องนี้มันคงจะจบละนะ เดววันจันทร์นี้ผมจะไปทำบุญสังฆทานใหม่ ถามไปเลยว่าเขายังตามผมอยู่ไหม เอาพระไปดูในรถเลยเพื่อความสบายใจ (ผมเเค้นวัดบ้านผมมากทั้งๆไปทำบุญ กรวดน้ำหลังวันที่เกิดเหตุเเท้ๆ พระบ้านผมไม่ทักอะไรเลย -*-) เเละเด็กนี้คงเมพ จริงๆ เข้าวัดได้ ปรกติผีต้องกลัวพระไม่ใช่ คงเเกร่งกล้ามากละซิ -*- บรื๋อ

ของเพ้นก้อน่ากลัวเหมือนกันนะครับเนี่ย พี่พลน่าจะจัดทำเปนสกู๊ปผีไปเลย

KAIRO นี่อยู่มาตั้งแต่บอร์ดยังไม่มีแซตเลย จำชื่อใน 5 ได้ ว่างๆแวะมาบ้างน้า ส่วนเรื่องผี ว่างๆจัดให้งับป๋ม