ก่อนหน้านี้ราวครึ่งปีเครื่อง 3ds โซน jp ได้มีเดโม่เกม Rhythm Thief & the Emperor’s Treasure ออกมาพร้อมๆกับ Theatrhythm Final Fantasy ทั้งสองเกมเป็นแนวดนตรีทั้งคู่ที่ออกมาในเวลาไล่เลี่ยกัน แน่นอนว่าก่อนเล่นเดโม่ผมคาดหวังในเกมตระกูลไฟนอลมากๆ แต่จากเดโม่ชุดนั้นผมกลับเทใจไปให้กับเกม Rhythm Thief & the Emperor’s Treasure ซึ่งเป็นเกมใหม่ที่ยังไม่มีใครรู้จักมันนัก ครึ่งปีต่อจากนั้นเครื่อง 3ds โซน us ก็มีเดโม่เกม Rhythm Thief & the Emperor’s Treasure ออกมาพร้อมๆกับเดโม่ Theatrhythm Final Fantasy เช่นเดิม แต่ดูเหมือนเดโม่ที่ให้ลองจะต่างกับเดโม่ jp ทำให้ความประทับใจในเดโม่ของผม เทใจไปให้กับเกมไฟนอลดนตรี ความรู้สึกแวบแรกจากการเล่นเดโม่ us ก็คือความกังวลว่าเกมมันจะถูกดัดแปลงตัดต่อออกไปเหมือนเกมเชียร์ในเครื่อง ds ซึ่งใครเล่นโซน jp อยู่จะรู้ว่ามันแทบกลายเป็นคนละเกมกับโซน us ไปเลย (โซน jp ใช้ชื่อว่า Osu! Tatakae! Ouendan) เมื่อผมไปหาข้อมูลจากคลิปวีดีโอของ e-shop โซน us ในคลิปเน้นการโฆษณาว่า Rhythm Thief & the Emperor’s Treasure เป็นเกมที่ดี มีคะแนนรีวิวที่สูงจากหลายสำนัก (ได้ 8 – 9 คะแนน จาก 10 คะแนน) ทำให้มั่นใจได้ระดับหนึ่งว่ามันน่าจะเป็นเกมที่ดี ? ผมพยายามถามใครหลายคนว่า เกม Rhythm Thief & the Emperor’s Treasure มันมีเนื้อร้องไหมหรือว่ามีแต่ทำนอง คำตอบที่ได้คือความว่างเปล่า เพราะคนส่วนมากก็รอรีวิวจุดนี้กันอยู่ ? และอีกหลายๆคำถามโดยเฉพาะประเด็นที่ว่ามันเล่นสนุกไหม ? ก่อนซื้อมาเล่น ผมว่าหลายคนคงคิดเหมือนผมข้างต้น !! ทันทีที่ได้เล่น Rhythm Thief & the Emperor’s Treasure ผมก็อดแปลกใจไม่ได้ เพราะตีมเกมมันใช้สถานที่ในฝรั่งเศสเหมือนกับเกม Doctor Lautrec and the Forgotten Knights แม้เกมจะสื่อจากเดโม่ให้เห็นว่าเป็นเกมแนวดนตรี แต่ในความจริงแล้วตัวเกมมีส่วนผสมของมินิเกมหลากหลายรูปแบบ เช่น การค้นหาวัตถุที่ซ่อนอยู่จากภาพจอล่าง (ทัชสกรีน) การกดปุ่มให้ตรงจังหวะของเพลง (แนวดนตรีสมัย ps1) การใช้สไตรลัสลาก จิ้ม ตวัด (แนวดนตรีสมัย ds) การใช้ระบบหันซ้ายขวา (ไจโรฯ) การแก้ปริศนาในเกม (พัซเซิ่ล) ฟังดูเหมือนได้เล่นตามด่านไปเรื่อยๆเหมือนเกมดนตรีทั่วไป แต่เปล่าเลยครับ เพราะเกม Rhythm Thief & the Emperor’s Treasure จะต้องหาเนื้อเรื่องตามเส้นทางจากจอบน (จอ 3d) ในเส้นทางที่บังคับไว้จะเจอตัวละครให้จิ้มเพื่อพูดคุยตามเนื้อเรื่อง รวมถึงจิ้มเพื่อหาสิ่งของที่ซ่อนอยู่ บางครั้งอาจมีพัซเซิ่ลและมินิเกมมาให้เล่นบ้าง พอได้เจอเนื้อเรื่องหลักก็จะมีมูฟวี่หรือเกมหลักให้เล่น สลับหมุนเวียนกันไปอย่างนี้ เพราะงั้นวิธีเล่นของผม (และหลายคน) ก็คือการกดข้ามเนื้อเรื่องเวลาคุยกับตัวละคร (ไม่มีเสียงพากษ์ มีแต่ตัวหนังสือให้อ่านเอาเอง) จิ้มจอล่างมั่วๆเผื่อจะเจอของซ่อน (เช่นเหรียญ ซีดี เสียงซาวน์ ฯลฯ) และเดินไปตามทางสีแดงเพื่อไปหาเนื้อเรื่องที่มีเครื่องหมายตกใจ หากไปต่อไม่ได้จึงค่อยอ่านคำพูด (เพราะไม่มีเสียงพากษ์ไง คำพูดเลยต้องอ่านเอา) แล้วแก้ปริศนาเพื่อไปต่อ ผมว่าถ้าตัดส่วนเดินแม็พตามจุดเพื่อหาเนื้อเรื่องและการจิ้มจอหาของออกไป แล้วไปเน้นที่ตัวเกมเพลย์แบบแนวดนตรี มันคงน่าจะสนุกกว่านี้นะ ในส่วนของเสียงผมว่า 3ds ไม่มีปัญหาเรื่องนี้อีกแล้ว หากได้หูฟังดีๆใส่เล่นเวลาเล่นเกมของ 3ds (ทุกเกม) รายละเอียดของเสียงจะทำให้เล่นได้สนุกมากขึ้นอย่างแน่นอน กรณีของเกม Rhythm Thief & the Emperor’s Treasure ก็เป็นเช่นเดียวกัน สำหรับเกมนี้มีจุดที่ผมชอบก็คือการได้เล่นเกมที่สดและใหม่ มีเพลงใหม่ๆที่ไม่เคยฟังจากที่ไหนมาก่อน มีอนิเมชั่นให้ดูแบบที่ไม่เคยเห็นมาก่อน พวกนี้ทำให้เกม Rhythm Thief & the Emperor’s Treasure น่าสนใจขึ้นเยอะเลยครับ ส่วนจุดที่ผมเคยสงสัยว่ามันมีเพลงที่มีเนื้อร้องไหม คำตอบก็คือมีครับ เป็นเพลงฝรั่งที่เข้ากับการ์ตูนในเกมได้เป็นอย่างดี น่าเสียดายที่มินิเกมบางส่วนเป็นทำนองจังหวะล้วนๆ ไม่มีเสียงร้อง ถ้าเป็นเพลงเต็ม มีเสียงร้องทุกเพลง เกมนี้จะเจ๋งมากๆเลยครับ (ลองนึกถึงเกมเชียร์ของ ds ดูสิครับ) ส่วนเรื่องกราฟิคในเกม ผมมองว่ามันแทบจะถอดมาจากเกมตระกูล Professor Layton เลยล่ะครับ เพราะงั้นถ้าใครชอบลายเส้นการ์ตูนของนักสืบเลย์ตัน ชอบดูคัทซีนงามๆ เกมนี้ก็ภาพสวยแบบนั้นเลยล่ะครับ ที่สำคัญคือเกมนี้ใช้สตรีทพาสได้ด้วยนะครับ สรุป Rhythm Thief & the Emperor’s Treasure เป็นเกมที่เล่นสนุก เกมเพลย์แนวดนตรีที่ใช้ลูกเล่นหลากหลาย แต่เบื่อเวลาเดินฉากแผนที่และต้องคอยจิ้มมั่วๆเพื่อหาของ รีวิวโดย limp2551

ภาพสวยและรูปแบบการเล่นน่าสนใจดีครับ สรุปแล้วเป็นเกมดนตรีผสมมินิเกมนั่นเอง เพิ่มพลัง

เท่าที่ถามคนเล่น jp รู้สึกว่าฝั่ง us จะโดนเฉือนไปเหมือนกันแฮะ ทั้งเพลงร้อง และเสียงพากษ์