กูรู odioz ฟันธง
ไส้กรอก – ปอนๆไฮจ์เนเก้น (เซอร์เบีย)
นัดนี้ถ้าเยอรมันชนะจะการันตีเข้ารอบแน่นอน ดังนั้น “โยอาคิม เลิฟ” คงสั่งลูกทีมเน้นลุยเต็มที่ไปเลย (นัดสุดท้ายจะได้พักตัวหลักไว้บดในรอบสอง) โดยยังคงส่งผู้เล่นชุดเดิมที่โชว์ฟอร์มดีนัดก่อนแต่ก็ย้ำว่า “ห้ามประมาท” เพราะนักเตะเซิร์บเก๋าเกมและกำลังจนตรอกแพ้ไม่ได้ โดยตัวทีเด็ดยังคงเป็น “โคลเซ่” และจอมทะลวงอย่าง “โพดอลสกี้” พร้อมอาศัยลูกหวือหวาได้เสียของดาวรุ่งอย่าง “เมซุต โอซิล” ทางด้านของ “เซอร์เบีย” นัดนี้มีสองทางเลือกคือ “ชนะและชนะ” นัดนี้จะไม่มีกองหลัง “อเล็กซานเดอร์ ลูโควิช” (ถูกใบแดงจากนัดแรก) ซึ่งรายนี้ “วิดิช” เคยบอกว่าเล่นเข้าขากับตัวเองมากที่สุดซะด้วย คนที่จะลงมาทำหน้าที่แทนคือ “เนเว่น ซูโบติซ” ดาวรุ่งจากดอร์ทมุนต์ ตำแหน่งอื่นยังคงเดิมอาศัยความเก๋าในแดนกลางเข้าสู้กับเด็กๆของเยอรมัน โดยมียักษ์ “นิโคล่า ซิกิซ” ยืนค้ำแดนหน้า เน้นเติมเกมด้านข้างโดยเฉพาะกราบขวาที่มี “อิวาโนวิช” แบ็กเชลซีและดาวรุ่งจอมเลื้อยอย่าง “มิลอส คราซิซ” คอยขึ้นเกมเจาะทางแบ๊กซ้ายของเยอรมันอย่าง “บาดสตูเบอร์” ซึ่งอ่อนประสบการณ์ที่สุด...น่าสนใจว่าจะเอาอยู่รึเปล่า?
สรุป: น่าจะเปิดแลกทั้งสองฝ่าย แต่ถ้าใครยิงขึ้นนำผมว่าคงหันมาจัดระเบียบเกมรับมากขึ้นเพราะคงเน้นผลชนะไว้ก่อน ซึ่ง เซอร์เบีย งานนี้ไม่มีอะไรจะเสีย...ส่วนทาง เยอรมัน ก็หวังจะปิดบัญชีในนัดนี้เลย แต่คงเหนื่อยหน่อยหรือไม่ก็เฉือนกันแค่ลูกเดียว
.................................................
โอบาม่า – สโลมีเมีย
นัดนี้ไม่เกี่ยวกับการเมืองหรือเมียชาวบ้านแต่อย่างใด...ดูเผินๆเหมือนไม่สนุกแต่ผมว่าก็ “พอดูได้” เพราะถ้ามีผล แพ้ – ชนะ เกิดขึ้นอาจโยนระเบิดลูกเล็กๆไปให้อังกฤษในคู่ดึกด้วย นัดนี้สหรัฐฯตั้งเป้าไว้ที่ “ชนะ” เพิ่มโอกาสในการเข้ารอบ น่าจะยึดผู้เล่นจากชุดเดิมซึ่งนัดที่แล้วก็เล่นได้ดีจนเกือบชนะอังกฤษด้วยซ้ำ เกมรุกมี 3 ตัวเด่นๆอย่าง คลินซ์ เดมซี่ย์, แลนดอน โดโนแวน, โจซี่ อัลติดอร์ ที่พอจะผลิตสกอร์ได้ ส่วนเกมรับถ้า “ทิม ฮาวเวิร์ด” ผ่านความฟิตลงเป็นนายด่านก็น่าจะเพิ่มความเชื่อมั่นให้แผงหลังได้ไม่น้อยเลยทีเดียว ในส่วนของ สโลวิเนีย นัดแรกใช่ว่าจะเล่นดีอะไรมากมาย กองหน้าเห็นชัดเลยว่าไม่คมพอกว่าจะสอย แอลจีเรีย ลงได้ก็หืดจับพอสมควร แต่ทีมชุดนี้สร้างขึ้นเน้นทีมเวิร์ค “ช้าแต่ชัวร์” คือถนัดเล่นเกมรับมากกว่า (เสียแค่ 4 ประตูในรอบคัดเลือก) นัดนี้คงเล่นแบบรัดกุมขอมีแต้มไว้ก่อนเพราะนัดสุดท้ายต้องไปบดกับอังกฤษ (แต่ถ้านัดนี้ชนะก็สบายตัวทันที!) ส่วนผู้เล่นก็สมบูรณ์ทุกตัวไม่มีใครเจ็บหรือแบนทั้งสิ้นครับ
สรุป: น่าจะสูสีกินกันยาก สหรัฐฯ จะเป็นฝ่ายครองเกมบุกเข้าใส่ (ก่อนเกมคงได้กำลังใจจากท่านผู้นำด้วยล่ะ) แต่จะเจาะเข้าไปยิงคงไม่ง่ายเช่นกัน แต่นัดนี้ผมยังคงเอนไปทางสมุน โอบาม่า น่าจะบดจนชนะได้หรืออย่างแย่ก็เจ๊าไปลุ้นนัดสุดท้ายทั้งคู่
.................................................
สิงโตคำราม – LGแผล่บๆ
นัดแรก “นายเขียว” ทำงามไส้ด้วยการปล่อยให้ “จาบูลานี่” เล็ดลอดเข้าทวารตัวเอง (แถมยังมาโทษลูกบอลซะด้วย) ซึ่งถ้าเป็นผมคงต้องดร็อปแล้วล่ะครับ เพราะถึงปากจะบอกว่าคนเราพลาดกันได้แต่ความเชื่อมั่นลึกๆของลูกทีมคนอื่นและตัวนายทวารเองจะเป็นยังไง? แต่จะว่าไปนัดนั้นทั้งทีมก็ไม่ได้โชว์ฟอร์มดีซักเท่าไหร่เล่นกันเกร็งๆยังไงชอบกล แต่อังกฤษมีทีเด็ดตรงการขึ้นเกมริมเส้นของบรรดาตัวจี๊ดซึ่งลีลาการลากผมว่าสอบผ่านแค่เพิ่มความแม่นในการเปิดเข้าไปให้ “ปีเตอร์ เคราซ์” (ควรจะได้ลงสนามมากกว่าเฮสกี้) โหม่งพังประตูหรือพักบอลให้เพื่อนสอดขึ้นมายิง นัดนี้คือการแก้ตัวถ้าไม่ชนะกรุณาอย่าหวังแชมป์ อังกฤษโหมเต็มที่แน่ๆมาเจอทีมเล็กกว่ายิ่งชอบเชื่อว่า รูนี่ย์ จะปลดล็อคยิงประตูได้ซักที (ดอกสุดท้ายที่หมูรูนจัดให้เกิดขึ้นเดือน ก.ย. ปีที่แล้ว) ส่วนทางด้าน แอลจีแผล่บๆ นัดนี้เห็นว่าก่อนเกมจะมีการเปิดภาพยนต์ประวัติศาสตร์ของชาติ (กู้อิสระภาพจากฝรั่งเศส) เพื่อปลุกใจลูกทีม และอาศัยแรงฮึดจากการที่ “รูนี่ย์” ออกอาการปากดีบอกว่า “ต่อให้อังกฤษเล่นแย่ก็สามารถเอาชนะแอลจีเรียได้” สภาพทีมจะใช้ผู้รักษาประตูมือสองลงทำหน้าที่ และมาตั้งรับขออย่างน้อย 1 แต้มไปลุ้นนัดสุดท้ายอย่างที่โค้ชได้บอกไว้
สรุป: แมตซ์นี้ “ขวัญใจแม่ยก” คงไม่ขยี้หัวใจสยามชนเป็นแน่แท้ เชื่อว่า “แอลจีแผล่บๆ” จะต้านได้แค่ช่วงแรกก่อนโดนเบิกทวารและย้ำชัยประมาณ 2 – 0 ตกรอบไปอย่างสงบ